Działy

Reengineering

 

Z początkiem lat 90 p. Grange wyróżnił 4 generalne zasady, na których opiera się reengineering:

1)      Wychodzić od potrzeb klienta

2)      Analizować procesy w przedsiębiorstwie

3)      Uwzględniać istniejące ograniczenia

4)      Myśleć inaczej

 

Zastosowanie reengineeringu w organizacji wprowadza istotne zmiany w zakresie budowania i formułowania strategii przedsiębiorstwa, lecz nie jest łatwe, ani tanie i wymaga spełnieni takich podstawowych warunków jak:

1)      Posiadanie wysoko wykwalifikowanej kadry, kreatywnej i pragnącej osiągnąć sukces, co jest związane z prowadzoną w organizacji gospodarką zasobami ludzkimi.  

Pierwszym warunkiem zastosowania reengineeringu do usprawnienia  zarządzania zasobami ludzkimi jest stworzenie doskonale pracującego zespołu, który powinien tak ze sobą współpracować, aby stworzyć lojalna i partnerską grupę. Rozwijanie inicjatywy indywidualnej, talentów czy tez innowacyjności, a także zaangażowanie pracowników, sprzyja wprowadzaniu radykalnych zmian, wówczas gdy sprowadza się ono do maksymalnego wykorzystania umiejętności pracowników.

2)      Infrastruktury zarządzania w postaci dysponowania nowoczesną informacyjna technologią;

3)      Znajomości metod reengineeringu oraz wielu metod i technik wspierających.

 

Reengineering eksponuje takie wytyczne doskonalenia przedsiębiorstwa jak:

a)      Ukierunkowanie postępowania badawczego na analizę procesów,

b)      Przeprowadzenie na podstawie globalnej restrukturyzacji radykalnych zmian w całym przedsiębiorstwie,

c)      Wykorzystanie metody benchmarkingu oraz TQM,

d)      Orientacje na klientów wewnętrznych i zewnętrznych,

e)      Powoływanie mieszanych zespołów roboczych (pracownicy + specjaliści z zewnątrz),

f)       Wdrażanie systemów informacyjnych w szerokim zakresie

·         Dotychczasowe wdrożenie procedury reengineeringu pozwala na określenie typowych efektów, które uzyskały organizacje je stosujące, np. takie jak:

·         Znaczne zmniejszenie zatrudnienia personelu w organizacji,

·         Dodatkowe zyski klientów i akcjonariuszy,

·         Krótszy czas przekazywania informacji i to zarówno klientom jak i decydentom,

·         Udoskonalenie obsługi klientów

·         Eliminację niepotrzebnych czynności i redukcję opóźnień

·         Zwiększenie elastyczności i efektywności działania organizacji

·         Uważa się, że największą zaletą reengineeringu jest dostarczenie narzędzi, które umożliwiają zmianę procesów zarządzania.

·         W rezultacie pozwala to na lepsze skupienie się nad problemami, związanymi z istnieniem konkurencji na rynku, a więc poprawiającymi konkurencyjność danej organizacji.

·         Proces restrukturyzacji posiada pewne bariery i ograniczenia. Częstotliwość ich występowania, charakter, a także sposób oddziaływania na sam proces, są zdeterminowane wieloma czynnikami. Można jednak stwierdzić, że jednym z podstawowych determinantów , które charakteryzują polską rzeczywistość rynkową jest specyfika gospodarki.

 

Najczęściej pojawiające się bariery tkwiąw:

  •  nadmiernych rozmiarach przedsiębiorstw i produkcji nie dostosowanych do istniejącego popytu oraz w braku mechanizmów uelastycznienia organizacji,
  •  niskiej wydajności oraz niedostosowania wielkości struktury zatrudnienia do wymogów rynkowego otoczenia,
  •  niskiej jakości wyrobów i świadczonych usług, nienowoczesnej technologii,
  •  zbyt rozbudowanych funkcjach pozaprodukcyjnych – zarówno wobec załogi jak i wobec otoczenia zewnętrznego
  •  upolitycznieniu i polaryzacji ośrodków decyzyjnych w przedsiębiorstwie
  •  wygórowanych oczekiwań załóg, traktujących przedsiębiorstwo, jako podmiot opieki społecznej, nie jako „fabrykę pieniędzy”  

 

Udane zastosowanie reengineeringu może pozwolić na:

  • skrócenie cyklów produkcji, o co najmniej 70 %
  • redukcja kosztów o minimum 40 %
  • poprawa jakości wyrobów i zadowolenia klientów ponad 40 %
  • podniesienie rentowności o minimum 40 %
  • rozszerzenie udziału w rynku, o co najmniej 25 %